C'est du n'importe quoi, mais je l'adore!

23 juni 2006

(Lore Vantomme)



Me voici, au bord de ma piscine… Ou la vie, comme elle est, et comme elle doit être !
De laatste weekjes waren er weer een paar om niet licht te vergeten !
Zoals op ciske zijn fotootjes te zien was, was er vrijdag 9/06 een apero’tje op school… Nu ja, ‘tje… er werden uiteindelijk zo’n 500 drink- en dansgrage mensjes geteld! Er was dan ook van op voorhand beslist dat de zaal binnen, en de bar en het podium buiten, lekker feestelijk versierd moesten worden… Alsof we onze tijd niet beter konden gebruiken, stelden mijn ontwerpgroepje en ik ons meteen verantwoordelijk hiervoor. Een paar mooie bloemetjes, vlindertjes, en niet te vergeten zeer hallucinogene champignons waren het resultaat! De avond zelf was een waar festijn, we voelden ons even weer in Amsterdam, gingen volledig uit de bol, en vergaten voor een paar uurtjes de zware dagen die er zaten aan te komen.
Donderdag 15/06 hadden we eindpresentatie, en we hebben het geweten! Het aantal charettes werd nog maar eens opgevoerd, playlists werden aangelegd voor elk moment van de dag en de nacht (als die begrippen nog enige betekenis hebben…), voorraden werden ingeslagen, en de moraal werd hoog gehouden!
Mijn groepje stond er vrij goed voor ditmaal, maar aangezien we de projecten van 4 groepjes moesten bundelen tot 1 groot project, om aan de mensen van het gemeentehuis en dergelijke te kunnen presenteren, was er altijd wel een werkje te vinden! De andere groepjes stonden een beetje achter, dus hebben wij het lay-outen van de gemeenschappelijke snedes, het megamassaplan (op schaal 1/500 met moeite op 4 A0’s te krijgen…), en niet te vergeten, de maquette (op dezefde schaal, dus even kolossaal…), op ons genomen. Kijk maar naar de mooie fotootjes, j’espère que vous serrez étonnés!
De jury was het er roerend over eens: de presentatie was er eentje van professionele kwaliteit. Het project bevatte een hele resem interessante aspecten, waar ze graag verder op zouden ingaan, voor wanneer de site binnen een tweetal jaar echt aan een grondige renovatie zal worden onderworpen. De avond kon dus niet meer stuk! Al lagen we allemaal wel mooi tegen 23u in ons bedje… Tijd om even bij te komen!



Vrijdag snel wat tekstjes fotokopiëren in de bibliotheek, aangezien de slimmerds hier beslist hebben de bib de laatste 2 weken van het schooljaar te sluiten voor uitbreidingswerken, en dan op weg naar Lozère, de thuisplaats van Jenny van mijn klasje. Samen met haar vriendje Feyçal, en haar zusje Chloë hebben we wolfjes gekeken, hertjes gespot, meertjes gepootjebaad, dorpjes onveilig gemaakt, … Zondag lekker languit kleur opdoen en van rotsjes springen in de Gorges Du Tarn… Onderweg een blikje werpen op ons het viaduct van Millau, en het plekje langs de weg waar de deze zomer picknickte (Schatteloukes, deze zomer wordt het minstens even zalig he!), en ondertussen beseffen dat het leven toch een fantastisch gegeven is…
Deze week is er nog niet veel van werken in huis gekomen… Maandag een poging gedaan aan de rand van het zwembad, maar het zonnetjes was te warm, het water te zalig en het gezelschap te fijn… ’S avonds getracht de moraal van ons Ciske wat op peil te houden… Dinsdag vielen de plage-plannen een beetje in het water (of eerder in de bewolking…), maar dat kwam goed uit, want ons Ciske had nood aan wat maquettebouwertjes… Tegen 7u konden Jessy, Seb en ik tevreden zijn over het resultaat, terwijl het Wilde Beest de laatste hand legde aan zijn lay-outjes.
’S Middags met veel moeite (en vooral veel rug-en kniepijn, een hele nacht op de grond karton versnijden, het gaat niet in je koude kleren zitten…) uit het bedje gerold, handdoekje genomen en op weg naar het strand, om daar, na een verfrissende duik, nog wat verder weg te dromen. ’S Avonds was er “la fête de la musique”, een fenomeen dat elk jaar op 21 juni heel Frankrijk in de ban houdt. Op elke straathoek, elk pleintje, … schoten de podia als paddestoeltjes uit de grond, de ambiance was bijna voelbaar in het zachte avondbriesje. We vleiden ons neer au bord du Lez voor een gezellige picknick, en trokken daarna de straatjes in. Het plan van de avond was: “on fait les fontaines!”, en we hielden voet bij stuk! De waterspuitende stadsversierders hadden voor de gelegenheid een flinke laag badschuim te verduren gekregen, wat ons plezier alleen maar groter maakte… Oorspronkelijk hielden we het braaf bij natte voetjes en beentjes, maar al snel vlogen de spetters in het rond en lieten we ons helemaal gaan onder de verhelderende straaltjes! Met doorweekte kleren en kapotte sandalen trokken we daarna er nog even op uit voor een dansje, en keerden we bij het ontwaken van het zonnetje moe maar tevreden terug richting droog en dons.
Het picknick-ideetje was ons wel bevallen, dus daar gingen we gisterenavond weer voor. Gewapend met volleybal ditmaal, en vergezeld door 3 eendjes, Olga de hond en Capitan Plon, werd het weer een mooie avond!
Vandaag is het me dan toch gelukt om me even aan het werk te zetten, want met de naderende deadlines voor de 2 papers die me nog resten, is dat wel even nodig. Maar geen nood, vanavond zorgen ‘Les bleus’ voor ontspanning! Het is nog even af te wachten hoe de avond zal aflopen, maar als het balletje wat wil meewerken, komt dat weer helemaal in orde!

voor het slapengaan...

11 juni 2006

(Francis)

Lààà soirée des archis!



Namiddagje op het strand...



Nog één berichtje voor het slapengaan... want slapen, dat moet ook af en toe gebeuren. Het is maar een kwestie van een gezond dag en nachtritme te onderhouden. Niet dat het veel uitmaakt of die dag nu 's nachts of overdag en de nacht overdag of 's nachts plaatsvindt... Klinkt allemaal bijzonder ingewikkeld, en dat is het ook :-) Het ritme de laatste weken is er een van nachtwerk en dagslapen: plannen en snedes of details van deurklinken worden vooral tussen 4u in de namiddag en 5u 's nachts getekend. Ontbijten gebeurt dan logischerwijs ook om 2u in de namiddag.

Momenteel is het de laatse rush voor de jury: een hele waslijst plannen, snedes en details dienen nog verder afgewerkt of begonnen worden. Om maar een idee te geven: plans cotés* de situation, -de masse, -des niveaux, coupes, elevations, perspectives, détails techniques, plans de l'équipement sanitaire, réseau d'eaux utilisés, electricité, revêtements de sol**, menuiserie, plans et elevations des salles de bains, cuisine.. détails techniques des métalleries (deurklinken, leuningen, enz...) en daarnaast nog een geschreven neerslag, 2 A1 panelen, ppt-presentatie, A3 bundel, descriptif quantitatif*** en les fiches SHOB/SHON****... Horreur!!!

*) met alles wat nodig is voor de aannemer **) plan voor de plaatsing van de planken van het parket, bvb. ***) dossier met beschrijving en technische referenties van alle gebruikte materialen en producten ****) SHOB/SHON: calcul des surfaces hors d'œuvre brute / nette

Ook daarna kunnen we nog niet echt uitkijken naar wat vakantie, want voor het séminaire dient nog een paper te worden geschreven en ach ja.. dan hebben we het nog niet over capita selecta en architectuurtheorie...

Maar gelukkig kunnen we af en toe wat stoom afblazen met een feestje hier of een pintje op mijn 'terras(je)'. Vorige vrijdag was er dan ook het meest beruchte feestje van het semester: soirée du fin d'année des archis. Vooral de 'archis' in de titel deed vermoeden dat het er weer behoorlijk leuk zou aan toe gaan. Verder waren ze op het schitterend idee gekomen een 'open bar' te organiseren met wodka, bier en rosé à volonté: olé! Het duurde dus niet lang of de sfeer zat er helemaal in; Buiten, onder de zwoele sterrenhemel en de palmbomen, live reagge en rock. Binnen, gehuld in een zware feest-mist en de geur van cocktails, een niet mider zwoele sfeer en.. lohsgehn!

Ook vorig weekend konden we even uitblazen.. Nu ik weet dat het in België warmer is dan hier in het verre zuiden, hoef ik me ook niet meer te schamen om jullie te vertellen hoe heerlijk het kan zijn om met een leeg hoofd en een zonnebril op een hele namiddag op het strand te zitten! Een frisse duik in de Middellandse zee kan je zo alle werk even doen vergeten :-)

En nu.. Terug aan het werk - again!!!

En de fotootjes...

01 juni 2006

(Francis)

Laat weten als er nog probleempjes zijn om ze te bekijken... Veel kijkplezier! :-)

Rendu & Apéro...



België, Part 1!



Holland...



Terug in Montpellier!

enfin...

C’est vrai que ça fait un bon petit temps depuis que je vous ai donné des nouvelles… Mais avec des semaines mortelles qui ne cessent pas de se suivre, je dirai que c’est un peu normal… Mortelles je dis ? Eh ben oui… Je vous explique…
Avant de partir pour la Belgique, c’était la folie à l’école. On avait un rendu le 20/04, le jeudi juste avant nos vacances de pâques, et je peux vous assurer qu’on a bien bossé ! Charrette dans les coursives, pizza pour le petit-déj, des belles plans et coupes, et surtout une maquette de ouf ! Le soir encore une petite apéro à la fac, déguisée en disco-queen, pendant que je voyait passer la 42ième heure d’être debout…
Après d’avoir dormie un minimum sur le TGV, j’étais tout prête pour passer un premier week-end à Bruxelles. Ca faisait un peu bizarre, de pouvoir parler en néerlandais tout le temps, en de donner qu’un bisou au lieu de trois, mais à la fin je reprenais assez facilement les habitudes belges. Surtout le fait de revoir plein d’amis, même un petit garçon semi-portugais, était trop fantastique !
Le lundi d’après, je repartais de nouveau pour une petite escapade à l’Hollande, avec mes amis montpelliérains. Pas mal, pour un ‘voyage d’études’ ! Apparemment, nos voisins ont des choses assez intéressantes à nous offrir ! Pendant la journée, on faisait des visites d’archi, à pied ou en vélo, et les soirs, on s’éclatait… Les rues d’Amsterdam, avec leurs milliers de coffee-shops, vitrines et de poteaux n’ont plus de secrets pour nous ! Heureusement que j’avais un coussin vivant qui m’aidait à rattraper un peu de sommeil dans le train et le bus tout au long de la semaine, sinon je n’aurais jamais survécu…
Inutile de dire que la semaine d’après, que j’ai passé en Belgique, était également nickel-chrôme… Pasha-party, Sebas, Soirée Spaghetti, dîner entre amis, … Aluminium quoi !
Met een klein beetje pijn in mijn hartje, maar nog veel meer zin om weer volop in het Erasmusbestaan te vliegen, sprong ik terug op de TGV. De komende weken zouden een echte race tegen de tijd worden… Er moest een wedstijdontwerpje afgemaakt worden (Wat doe ik mezelf toch aan?? Btw: als ik het niet vaak genoeg zeg: thanx Ciske, je bent echt te goed voor deze wereld! En Stijntje en Mimie doen zeker niet onder!), en een nieuwe ‘rendu’ (24/05) voorbereid worden. Nog nooit zoveel nachtjes in de gangen van een school doorgebracht (4 nuits blanches in anderhalve week…), nog niet vaak zoveel dozen van de afhaalpizzeria bij elkaar gezien, en voor het eerst in mijn korte leventje 63uur wakker gebleven… (ok, ik geef toe, ik heb even mijn oogjes dichtgedaan, maar echt comfortabel was dat niet… kijk maar naar de foto’s…) Maar het resultaat mocht er wezen! Je krijgt niet elke dag van je proffen te horen dat ze echt niet goed weten wat ze kunnen bekritiseren, en dat de andere groepjes een voorbeeld aan onze werklust moeten nemen… De verwachtingen staan dus vrij hoog gespannen voor de komende rendu (ondertussen binnen een goeie 2 weekjes…), dus we houden ons al klaar voor de volgende charette(s)!
De 16u slaap die volgden waren absoluut te zalig om met de beperkte Nederlandse woordenschat te beschrijven (de Franse heb ik me nog niet voldoende eigen gemaakt voor dergelijke beproevingen…), en de feestjes en strandbezoekjes die erop volgden moesten ook niet onderdoen! Het was even spannend toen we de laatste bus van het strand terug naar huis hadden gemist, maar toen onze bereidwillige chauffeur en zijn companen tussen de Arabische gezangen opeens luidkeels met Frank Sinatra begonnen meekweelen voelden we ons weer volledig op ons gemakje!
Maar aan alle mooie liedjes komt een einde, en zeker aan de zalige weekendjes die op een zware beproeving volgen… Tijd om er weer in te vliegen dus, al is het niet gemakkelijk om weer in het juiste ritme te komen…
Ik laat de beeldjes voor zich spreken, en probeer de volgende keer niet zo lang te wachten voor ik weer een tekentje van leven geef!